نورینوم آکوستیک که با نام شوانوم وستیبولار (vestibular schwannoma) نیز شناخته می شود ، یک تومور خوش خیم (غیرسرطانی) در ناحیه در ناحیه زاویه پلی-مخچه ای ((CP angle)) است که بر شنوایی و تعادل تأثیر می گذارد. این تومور روی عصب هشتم مغزی (عصب دهلیزی حلزونی) رشد می کند. این عصب سیگنال هایی از گوش داخلی به مغز ارسال می کند تا شما بتوانید صداها را بشنوید و تعادل خود را حفظ کنید. بر خلاف تومورهای سرطانی ، نورینوم آکوستیک در بدن پخش نمی شود. با این حال ، با رشد تومور ، می تواند باعث کاهش شنوایی ، وزوز گوش (تینیتوس) ، مشکلات تعادلی و حتی ضعف یا بی‌حسی صورت شود. درمان اغلب شامل جراحی ، پرتو درمانی و در موارد نادر ، شیمی درمانی باشد.
علائم نورینوم آکوستیک چیست؟
رایج ترین علامت اولیه شوانوم وستیبولار ، کاهش شنوایی در یک گوش است. سایر علائم شامل موارد زیر می باشد:
- وزوز گوش (تینیتوس)
- مشکلات تعادل
- سرگیجه
با رشد آهسته این تومور ، ممکن است علائم زیر نیز ایجاد شود:
- فلج یا بی حسی صورت
- سردرد
- حالت تهوع و استفراغ
- تغییر در حس چشایی
- دشواری در بلع (دیسفاژی)
- تاری دید یا دوبینی
علت شوانوم وستیبولار چیست؟
این تومورها زمانی ایجاد می شوند که سلول های شوان بیش از حد تکثیر می شوند. این سلول ها از اعصاب شنوایی و تعادل در سیستم عصبی محیطی پشتیبانی و محافظت می کنند. هنوز مشخص نیست که چرا این سلول ها شروع به تکثیر غیرطبیعی می کنند. با این حال ، مشخص شده که افرادی با بیماری ژنتیکی به نام نوروفیبروماتوز نوع دوم (NF2) ممکن است دچار نورینوم آکوستیک دوطرفه شوند؛ یعنی تومورهایی که روی عصب شنوایی در هر دو طرف مغز رشد می کنند.
شوانوم وستیبولار چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک درباره علائم شما سؤال می پرسد و معاینه بدنی انجام می دهد. سپس آزمایش های زیر انجام می شود:
- تصویربرداری : مانند ام‌آر‌آی (MRI) و سی‌تی‌اسکن (CT)
- آزمایش های شنوایی : از جمله پاسخ ساقه مغز به تحریک صوتی (ABR)
- آزمایش های تعادل
- الکترونیستاگموگرافی (ENG)
درمان های نورینوم آکوستیک
درمان شوانوم وستیبولار به عوامل مختلفی از جمله موارد زیر بستگی دارد:
- اندازه و محل تومور
- میزان تأثیر تومور بر شنوایی و تعادل
- سن و سلامت کلی بیمار
روش های درمانی شوانوم وستیبولار شامل موارد زیر است:
- مراقبت و مشاهده : اگر تومور رشد نمی کند و علائمی ندارید ، پزشک فقط شما را تحت نظر می گیرد و به طور منظم ام آر آی انجام می دهد.
- جراحی پرتویی (رادیو جراحی استریوتاکتیک) : پرتوی متمرکزی از اشعه برای هدف گیری دقیق تومور ، بدون آسیب به بافت سالم اطراف انجام می شود.
- میکروجراحی : جراحان مغز و اعصاب با ابزارهای ویژه در مناطق کوچک جراحی می کنند. این تنها روشی است که می تواند تومور را به طور کامل حذف کند.
- شیمی درمانی : در موارد نادر ، از داروی بواسیزوماب (Bevacizumab استفاده می شود. این دارو باعث کوچک شدن تومور می شود و مدت زمان حفظ شنوایی را افزایش می دهد. همچنین برای درمان عوارض پرتو درمانی مثل نکروز پرتویی به کار می رود.
- توانبخشی دهلیزی (Vestibular Rehabilitation Therapy) : در صورتی که طی جراحی بخشی از عصب تعادلی برداشته شود ، این نوع فیزیوتراپی به جبران عملکرد از دست رفته کمک می کند.
انواع میکرو جراحی
-
روش فوسای میانی (Middle fossa approach)
اگر تومور کوچک بوده و در داخل کانال گوش قرار داشته باشد ، این روش توصیه می شود. جراحی شوانوم وستیبولار از سمت کنار سر برای دسترسی به گوش داخلی انجام می شود.
-
روش رتروسیگموئید (Retrosigmoid approach)
در این روش ، برشی پشت گوش ایجاد می شود تا جراح به جمجمه و کانال گوش داخلی دسترسی پیدا کند و تومور را خارج نماید.
-
روش ترنس لابیرنتین (Translabyrinthine approach)
اگر در یک گوش ، کاملاً ناشنوا باشید ، این روش انتخابی است. در آن ، استخوان های گوش داخلی برداشته شده و تومور حذف می شود.
عوارض احتمالی میکرو جراحی شوانوم وستیبولار
تیم درمانی درباره عوارض احتمالی بعد از جراحی توضیح می دهد.
این عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- از دست دادن شنوایی در یک گوش
- فلج صورت ( موقتی یا دائم)
- وزوز گوش
- نشت مایع مغزی – نخاعی (CSF)
- مشکلات تعادل
- دشواری در بلع
- سرگیجه
- دوبینی یا خشکی چشم
- سردرد
- عفونت
- مننژیت
- رشد مجدد تومور
